Annotasiya
“Pəncərədəki qadın” (ingiliscə “The Woman in the Window”) – amerikalı yazıçı və redaktor Den Mellorinin A.C.Finn təxəllüsü ilə yazdığı debüt romanıdır. Əsərin baş qəhrəmanı öz evində əsirə çevrilən uşaq psixoloqu Anna Foksdur. Keçmişdə yaşadığı travmalardan dolayı qadın aqorafobiyanın (açıq məkanlardan qorxu) ən ağır formasından əziyyət çəkir. Tənhalığını şərab və köhnə filmlərlə unutmağa çalışır, pəncərədən qonşularını izləməklə onların həyatını yaşayır.
Qonşu binaya köçən yeni ailə Annanın marağını cəlb edir. Və günlərin bir günü o, həmin evdə cinayət hadisəsinə şahid olur. Lakin heç kim Annaya inanmır. Dərin depressiyadan əziyyət çəkən və alkoqol asılılığı olduğunu bilən Anna öz gözlərinə etibar edə bilərmi?
Karandaşın izi ilə
Aqorafobiya tərcümədə açıq məkanlardan qorxu deməkdir, təcrübədə isə bir sıra qorxu nevrozu üçün istifadə edilən termindir. İlk dəfə 1800-cü illərin sonlarında sənədləşdirilib, bir əsr sonra “müstəqil diaqnostika obyekti kimi xarakterizə olunub”, hərçənd əsasən qorxu nevrozuna səbəb olur. İstəsəniz, bu barədə “Psixi pozuntuların diaqnostikası və statistikası üzrə dərslik” kitabını oxuya bilərsiniz. Beşinci nəşri. Qısacası “PPDSD5” Bu başlıq məni həmişə əyləndirib. Mediafranşiza kimi səslənir. “Psixoz-4” filmini bəyəndin? Davamı da ürəyincə olacaq.
***
– Uşağınız var?
– İki oğlum, üç nəvəm var. Oğlanlarım kifayət qədər yaraşıqlıdırlar, nəvələrim isə çox gözəldirlər!
– Nə çox oğlan var!
– Deməyin e! Bu gözlər nələr görməyib! Bu burun nələr iyləməyib!
***
– Deyəsən, bu söhbətlər sizdə qarışıq hisslər oyadır, – doktor Fildinq deyir.
Psixoterapevtin klassik jarqonu: “Deyəsən… Belə başa düşürəm ki… Yəqin, siz demək istəyirsiniz ki…” Biz təfsirçiyik, tərcüməçiyik.
***
– Yəqin bu cümləni eşitmisiniz: bütün xoşbəxt ailələr bir-birinə oxşayır?
– “Hərb və sülh”, – mən dedim.
– “Anna Karenina”, amma məsələ onda deyil. Məsələ ondadır ki, bu fikir doğru fikir deyil. Xoşbəxt və ya bədbəxt bütün ailələr bir-birindən kəskin fərqlənir. Tolstoyun boş sözü çoxdur. Bunu yaddan çıxarmayın.
***
Dəliliyin mahiyyəti ondan ibarətdir ki, insan fərqli nəticə gözləyərək eyni şeyi dəfələrlə edir.
***
– Məsələ ondadır ki, indicə qonşunuz bizə zəng edib.
Əlbəttə. Qancıq. Nə demək olar, mənə xəbərdarlıq etmişdi. Dürüst qancıq.
***
Yaşına görə çox ağıllı olan pasiyentlərimdən biri hər seansı bu sözlərlə başlayırdı: “Bu çox qəribədir, amma…” – sonra isə tamamilə adi hadisələri təsvir etməyə başlayırdı. İndi mən də eyni şeyi hiss edirəm. Çox qəribədir, bir dəqiqə öncə bu qədər vacib görünən şey birdən balacalaşdı və küləkli havadakı alov kimi söndü.
***
“Burada təkbaşına darıxmırsınız?” – Bogi Bekolldan soruşdu, məndən soruşdu.
“Mən bu dünyaya yalqız gəlmişəm”, – o cavab verdi. Mən isə yox. Məni yalqız elədilər.
Tərcümə: Lamiyə Göycəyeva
